- nobilitować
- anoblir
Słownik Polsko-Francuski . Jerzy Kazojć. 2008.
nobilitować
Regardez d'autres dictionnaires:
nobilitować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk a. ndk Ia, nobilitowaćtuję, nobilitowaćtuje, nobilitowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dawniej: nadawać szlachectwo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Król, później sejm nobilitował mieszczan … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nobilitować — dk a. ndk IV, nobilitowaćtuję, nobilitowaćtujesz, nobilitowaćtuj, nobilitowaćował, nobilitowaćowany «nadać, nadawać szlachectwo; uszlachcić, uszlachcać» Nobilitować mieszczan. Za wybitne zasługi był przez króla nobilitowany. nobilitować się… … Słownik języka polskiego
nobilitowanie — ↨ nobilitowanie się n I rzecz. od nobilitować (się) … Słownik języka polskiego
uszlachcać — ndk I, uszlachcaćam, uszlachcaćasz, uszlachcaćają, uszlachcaćaj, uszlachcaćał, uszlachcaćany uszlachcić dk VIa, uszlachcaćcę, uszlachcaćcisz, uszlachcaćcij a. uszlachć, uszlachcaćcił, uszlachcaćcony «nadać szlachectwo, przyjąć do stanu… … Słownik języka polskiego
